Sam gaat met zijn scoutsgroep op kamp naar de Ardennen. Bij aankomst merkt Sam al snel dat er iets niet pluis is. Hij ontdekt een mysterieuze boomhut bewoond door een verwilderd boskind genaamd Kai. Deze is samen met slechterik De Stroper, een psychopaat, van plan de welpen één voor één af te slachten. Ze hebben het bos rondom het scoutsterrein heeft bezaaid met dodelijke vallen...

Deze eerste Vlaamse horrorfilm doet je grijnzen en huiveren tegelijk. De film is voorlopig een groot succes op internationale filmfestivals (en won zelfs de award voor beste regie op het Sitges Filmfestival).

Over 'Welp'
'De eerste Vlaamse horrorfilm', zoals Govaerts zijn eerste langspeelfilm met vaderlijke trots doopte, is meteen een alleraardigste, inclusief scherpe klauwtjes. (Knack Focus – Dave Mestdach)

‘Welp’ entertaint, choqueert en doet huiveren wanneer het moet, en aan het eind van de rit heeft hij zelfs iets te vertellen. Als je de film helemaal uitkleedt, kom je uit bij een stevig verhaal over — u raadt het nooit — opvoeding. ‘Welp’ heeft het over kinderzieltjes, hoe die gevormd worden en welke invloeden daarbij een rol spelen. De scoutsleiders, de kokkin, de familie, de vrienden, de omgeving, de overheid, allemaal samen kneden ze de persoonlijkheid van het jonge hoofdpersonage. Of liever: van de twee jonge hoofdpersonages, want zoals Govaerts benadrukt, is de scheidingslijn tussen goed en kwaad vager dan je zou denken. (Cobra – Ruben Nollet)

'Welp' blijft sierlijk en wordt nooit echt dreigend, want Govaerts zorgt met alle valkuilen in het bos voor een zodanig grappige overdrijving, dat de glimlach en soms de luide lach nooit verdwijnen.

CC de Meent wenst de aanwezige Beerselse jeugdverenigingen een keineig zomerkamp toe.
CC de Meent wenst iedereen een fijne, maar huiveringwekkende avond.